Als veeleisend verhalenverteller met een voorliefde voor techniek heeft hij bewezen dat hij elk soort publiek weet te boeien. Zelfs in de meest ambitieuze producties weet Cameron hoe hij druk de baas moet blijven en hij laat zijn inspiratie altijd op de eerste plek komen. Zo perfectioneert hij zijn visie, vergroot hij zijn kennis en verrijkt hij zijn kunst.
Drieëntwintig jaar na The Abyss daalde hij in zijn eentje in zijn zelf ontworpen duikboot DEEPSEA CHALLENGER af naar de bodem van de Marianentrog, een diepte van 10.908 meter.
Met Titanic (1997) veranderde Cameron ons collectieve beeld van de Titanic als een roestig scheepswrak op de bodem van de Atlantische Oceaan in dat van een net gedoopte kolos die Southampton achter zich laat en het ruime sop kiest. Vier jaar na het uitkomen van de film dook hij zelf de 3.800 meter naar het wrak van de echte Titanic om de documentaire Ghosts of the Abyss te maken.
Van bijzondere duiken tot 3D-reconstructies – Cameron verlegt continu de grenzen van het menselijke, technische en artistieke kunnen. Onvermoeibaar werkt hij aan oplossingen voor de lastigste problemen, om zo een nieuwe vorm van de kunst van het filmmaken te laten zien. De kijkers waren op hun beurt weg van Titanic, Avatar en Terminator, stuk voor stuk monumenten in de filmgeschiedenis en met een erfenis die veel dieper gaat dan bezoekerscijfers.
Met Avatar: The Way of Water, het vervolg op Avatar, heeft Cameron een nieuw artistiek en technisch referentiepunt gesteld en demonstreerde hij opnieuw zijn constante streven naar uitmuntendheid.
